Nie chcę żałować żadnych chwil, chociaż wiem że nie było kolorowo...

Ostatnie dni były dla mnie bardzo stresujące. Po tym, co usłyszałam w Gliwicach byłam zdołowana i przestawałam wierzyć, że ta cała męka miała jakiś sens.
Nie była bym sobą, gdybym nie skonsultowała tego z moimi lekarzami z Wrocławia. Dopiero tam mam moja Kochana Laryngolog wytłumaczyła mi, że całe węzły z tą zmianą przerzutową zostały wycięte. Dokładnie trzy, a w jednym były zmiany na 8mm. A ja myślałam, że skoro w karcie było napisane, że to była biopsja z węzłów, to wycięto fragment, a reszta została. Z resztą po słowach lekarza z Gliwic "w węźle ma pani przerzut" co innego mogłam myśleć?
Wczoraj byłam na konsylium. Lekarz przedstawił mi dwie opcje-chemia albo ścisła obserwacja badaniami obrazowymi.
Z racji tego, że decyzja nie jest jednogłośna, konsultowane to będzie z profesorem Składowskim. Mam czekać na telefon i termin kolejnego konsylium.
Tak bym chciała żeby to wszystko się już skończyło...

Dziś miałam komisję w ZUS-ie. O dziwo jestem pozytywnie zaskoczona podejsciem lekarza orzekającego. Dostałam zasiłek rehabilitacyjny na 12 miesięcy. Po tamtym nowotworze moja Doktor doradziła, żebym starała się o rentę socjalną. Mimo trzech odwołań nie dostałam jej. Dzisiejsza komisja w porównaniu do tamtych przebiegła naprawdę w miłej atmosferze.

Wczoraj się ważyłam. Niecałe 42 kg. Staram się jeść dużo, a wagą ani drgnie w górę. Wiem, powinnam zmuszać się do picia nutridrinków. Niestety one powodują u mnie odruch wymiotny. Piję za to Nutramil. Jest to taki proszek, ja dodaję go do mleka. Jest bardziej znośny niż nutridrink.
Od poniedziałku mogę zacząć smarować bliznę na szyi. Mam maść Contractubex. Czy ktoś z Was używał i poleca ją? A może jakiś inny specyfik?
Wygląd szyi jest akceptowalny. Gorzej  z ręką. Paskudnie wygląda. Nie wiem czy w lecie odważę się nosić krótkie rękawki. Wiem, wiem. To są sprawy drugorzędne. Najważniejsze żebym była zdrowa. Jednak nie jest łatwo ani miło patrzeć na tak oszpecone ciało.

Dziękuję Wam za wszystkie miłe komentarze, za dodawanie mi otuchy w tych trudnych momentach. Nie zdawałam sobie sprawy, że te moje wypociny czyta tylr osób. Pozdrawiam serdecznie i dziękuję:)!